Dieta i fitness. Zdrowe odżywianie, sport, współczynnik BMI

Prawidłowa masa ciała jest ważna nie tylko ze względu na wygląd.

Otyłość prowadzi do różnych groźnych problemów zdrowotnych, do których należą: cukrzyca, choroby serca, zwyrodnienie kręgosłupa czy nowotwory. Dlatego powstało wiele metod pozwalających na stwierdzenie, czy waga nie przekracza normy. Należy do nich wskaźnik BMI – prosty i popularny sposób badania prawidłowości masy ciała. BMI (ang. Body mass index) czyli wskaźnik masy ciała. Określa, czy nasza masa jest w normie. Obliczamy go dzieląc masę ciała w kilogramach podniesiony do kwadratu wzrost w metrach. Prawidłowa masa ciała zawiera się miedzy 18,5 i 24,99 BMI. Nadwaga zaczyna się od wartości 25, otyłość zaś od 30. Powyżej 40 punktów mamy do czynienia z otyłością kliniczną.

Wskaźnik BMI pozwala też określić stopień niedowagi. Podstawową zaletą BMI jest to, że wskaźnik ten jest niezwykle prosty w użyciu. Jednak kierowanie się tylko jego wynikami może być mylące. Osoby zawodowo trenujące i mające dużo mięśni, mogą mieć BMI wskazujące na wysoki stopień otyłości, gdy tymczasem nie mają nawet nadwagi. Podobne nieprawidłowości pojawiają się na przykład przy ustalaniu BMI u dzieci i młodszej młodzieży, a także w przypadku seniorów. BMI w swojej podstawowej postaci nie uwzględnia bowiem żadnych innych informacji niż wysokość i masa ciała. Niestety, nieprawidłowe korzystanie ze wskaźnika BMI prowadzi czasem do sytuacji, w której osoba o prawidłowej wadze i sylwetce rozpoczyna odchudzanie, ponieważ z obliczeń wynika jej że jest za gruba. Ma na to wpływ także ogólny kult szczupłości, który ukazuje znane osoby znajdujące się nawet w dolnej części skali właściwego BMI jako „puszyste”niedowagę ukazuje jako klucz do idealnej sylwetki. Nie znaczy to wcale, że wskaźnik BMI jest całkowicie nieprzydatny. W połączeniu z regularnym ważeniem się pozwala on bowiem na kontrolowanie i daje szansę na szybką reakcję na niekorzystne zjawiska z tym związane. Jednak, aby prawidłowo ocenić swoją sytuację (zwłaszcza gdy jesteśmy „na granicy” prawidłowej masy), konieczna jest konsultacja z lekarzem lub dietetykiem, po kilku dniach ważenia się.